Testua: Iñaki Beristain
Musika: Pello Zabala
Arantzazuko korua, IV: Maria, 14. kanta (AranMusArtx)
– AAB: 172 –
- Zein bare zauden, oi Arantzazu,
ta zein umil Abenduan,
hosto horien doinu hilkorrez
esperantzazko menduan.
Mundu berriko amets gazteak
bihotz ta adimenduan:
“zatoz” oihuka, begiak jarriz
datorren salbamenduan.
Zein bare zauden, oi Arantzazu,
ta zein umil Abenduan. - Zein alai zauden, oi Arantzazu,
zein alai Eguberritan.
Edurrez zuri, barnetik guri,
dohainaren aterritan.
Zure mendiek dantza dagite
Berri Onaren berritan,
bizi berria sortu baitzaizu
etsipenaren harritan.
Zein alai zauden, oi Arantzazu,
zein alai Eguberritan. - Zein isil zauden, oi Arantzazu,
ta zein more Garizuman,
harri arreak lainotan gordez
penitentziaren kuman.
Zure morea zurituko da
Pazkoako erresuman,
ilunak argi distiratzean
Santo Kristoren eskuman.
Zein isil zauden, oi Arantzazu,
ta zein more Garizuman.
- Zein eder zauden, oi Arantzazu,
zein eder zauden Pazkoan,
argitan sendo, Pazko-distiraz
hor, bake gozo askoan.
Organo-soinu ta kantu alai,
naturaren arrastoan,
udaberriko bizi berria
sortzean adar-hostoan.
Zein eder zauden, oi Arantzazu,
zein eder zauden Pazkoan! - Zein xume zauden berdez jantzita
zein xume Urtean zehar.
Erromesaren kantuak jasoz
barrua pozez lehertzear.
Zer daukazu zuk, zer, Arantzazu?
Zer bake, zer su ta zer gar?
Hotzak berotuz, hutsak barkatuz,
gozatuz hainbeste negar.
Zein xume zauden, zein maitagarri,
zein zabal Urtean zehar.
Aski berria da kanta hau, Arantzazuko bi fraideek, Iñañi Beristainek eta Pello Zabalak, elkarlanean ondua. Arantzazuko eta Oñatiko Santa Anako koruek grabatu zuten 1995ean (ARAM CDa, 13. kanta). Bigarren eta laugarren ahapaldiak lelo moduan-edo daude antolatuta Zabalaren partituran.