Testua: Leonardo Zelaia (?)
Musika: Leonardo Zelaia
Eskuzko partitura (AranMusArtx, D 36) – AAB: 112 –
- Zerutar uso txuri garbia,
txikitatikan bigun hazia,
nola? arantzan zu?
utzirik zure kabi hain bera,
gozotasunez betea.
Nora? Ihes egin dezu? - Txit nekatua zera azkenean,
pozez gelditu arantz gainean,
ez ote dakizu
hortxen dauzkala gogoz jarriak
bere gibiztak [sic] Euskal Herriak,
nahastu zaitezen zu? - Baina bazera nahastuta arkitzen,
ez ikaratu, berak askatzen
lagunduko dizu...
Bere bihotza hortxen daukazu,
zure kabitzat hartu ezazu,
ta egon... Arantzan zu.
Leonardo Zelaiak berak sinatuta dator eskuzko partitura, honako eskaintzarekin: “Al Rdo. P. Maestro Mariano Ansotegui el día de su cumpleaños”; eta honako data honekin: 9-10-1920. Azpititulua ere badu kantak: “Ensayo idílico a cuatro voces iguales y tenor solista”.
Datu horiekin denekin nahikoa kokatuta geratzen da Zelaiaren gaztetako, Arantzazun Filosofiako ikaslea zeneko kanta hau. Uste izatekoa da olerkia ere, nahikoa librea, berak idatzia dela. Gerora beste hainbat kanta konposatuko zuen Arantzazurako, bertako korua zuzentzeaz gain.