Arantzazuko kanta berriakTestua: Salbatore Mitxelena
AEP-2, 97-98 or.
Musika: Ignazio Omaetxebarria (“Amaitu degu Meza santua”)
Arantzazuko korua, IV. Maria, 15. kanta
– AAB: 147 –
- “Ez da Arantzazu –zion jendeak–,
ez da lehenik praileena;
herriarena lehendanik eta
herri-izenean haiena».
Andremaritan eska ohi zuten:
«Betoz giltz hoiek gugana,
herriak baitu aurrenik hemen
eskubiderik gehiena». - Andremaritan urterik urte
prailetako jatetxean
kofradikoak bazkaltzen zuten
herriaren izenean.
Horretarako komentu-giltza
eskatu hara sartzean,
Arantzazuko etxe-nausiak
zirela agiri nahiean. - Prozesioan etorri ohi zen
bide betean jendea.
Urte guztiko meza haundiena,
ta hurrengo banketea.
Ezker eskuan lizar-arbazta,
gora asaldatuz bestea,
Konde ta kondekumeen kontra
mintza ohi zen alkatea: - – “Aitunen seme kofraditarrak:
oroitu gaurko eguna,
Kondeagandik libra ginela
hemen ospatzen duguna.
Herri-kontrako sasi-jauntxorik
ez bedi azaldu hona!
Bazkari hontan ospa dezala
Oñatik askatasuna”. - Etxerakoan, eginez gero
urtean behingo otorontza [sic],
jaun alkateak Guardianari:
– “Hartu Asistarrok, giltza.
Zuen eskutan ipintzen degu
etxe honen zaindaritza”.
...T'ala, zaingoan frantziskotarrak
herriak nahita dabiltza.
S. Mitxelenaren Poema-ko “Ermitagintza” kapituluko ataletako bat (AEP-2, 97-98 or.) aukeratu zuen hemen musikariak, Ignazio Omaetxebarriaren doinuetako bati egokituz. Beraren Lagunarteko Meza-ko (Editorial Franciscana Aránzazu, 1953) kantetako baten doinua da hori: “Amaitu degu meza santua”. Beharbada beste nonbaitetik jasoa zuen Omaetxebarriak doinua bera.
Mitxelenak berak ez zion bere Poema-ren atal honi doinurik jarri, ez besterenik esleitu. Bi ahotsetara dago eratuta Arantzazuko kanta hau.
AAB: 147
