E(g)uzkia jeikitzerakoan
Testua: Salbatore Mitxelena
OKA-1969, 13. or.
Doinua: Herri-doinua (Mitxelenak moldatua)
OKA-1969, 4. kanta, 12. or. // – AAB: 128, 216, 259 –
- E(g)uzkia jeikitzerakoan
dizdiratzen da zerugorria,
zerugorritik ederrena,
Haurtxoarekin Andre Maria. - Oi elorriko
egun-urratze,
bostehun urteko zolia! - Jesus degu
eguzkia;
Zu zaitugu
egunsentia. - Zuk dakartzu
poz danen argia,
ilunen uxagarria,
Arantzazuko Maria!
Badirudi bere Ogei kanta Arantzazuko libururako idatzi zuela S. Mitxelenak olerki polit hau, eta herri-doinua egokitu, berak moldatua; haren Poema-n ez da ageri testu hau, eta beste inon ere ez dut aurkitu. Doinu honek ez du nonbait OKA-ko beste hainbat kantek izan duen arrakasta lortu konposatzaile eta harmonizatzaileen artean. Martzelino Idoiagak bai, organoko laguntza jarri zion (Cantos Religiosos, 65. kanta, 158. or.; OKA/Id, 4. kanta; AAB: 259).
Titulu berbera erabiliz, ordea, bestelako testua zuen aurrenik, hemengoaren aurreko aldaeratzat har daitekeena. Nondik dator hori, ez baitago AEP liburuan ere? Zalantzarik gabe, Mitxelenarena da, eta seguruenik 1949-1950ko Arantzazuko giro musikal-literarioan bigarren forma hau zebilen hango Teologiako ikasleen artean; dirudienez, gero Mitxelenak berak aldatu egin zuen OKA liburuxkarako. Hona jatorrizko forma:
- E(g)uzkia jeikitzerakoan
dizdiratzen da zerugorria;
zerugorririk ederrena,
Haurtxoarekin Andre Maria. - Munduan graziz
sortu zitzaigun
Jesus Haurrakin Maria. - Jesus degu
eguzkia;
Zu zaitugu
egunsentia. - Jesus degu
gure eguzkia;
Zu Haren egunsentia,
Birjin eder sortzez garbia.