Testua: Autore ezezaguna
Doinua: X.
Martzelino Idoiaga, Arantzazuko Amari..., 28. or.
Zeruko Argia, 1929, 123 zenb., 40. or. // – AAB: 184 –
- Hainbat edertasun
ta argilorea,
zerua ikusitzen da
eliza honetan.
Zu zera zeru hain
pozgarria.
Ama maite
Arantzazukoa. - Jakinik zerala
errukitsua,
zabaltzen da gure
bihotz gaixoa.
Bai, guzaz izan
beti errukia.
Ama maite
Arantzazukoa. - O Ama, esaten
diguzu pozez,
zureak gerala.
Bihotz-bihotzez,
zu izan beti
gure jabia.
Ama maite
Arantzazukoa.
Zeruko Argia aldizkarian agertu zen aurrenekoz kanta hau, partitura eta guzti; horko data esleitu diot. “X. o. m. c.” dago sinatuta aldizkarian, eta gero Idoiagaren kopian ere bai. “o. m. c.” laburdurak musikariaren konkregazioa adierazten du seguruenik: “Ordinis Minorum Capuccinorum” - fraide frantziskotar kaputxinoa, alegia. Baina jakin ez, nor den autorea: Jokin Bedoña “Loramendi” agian?
Leloa “Ama maite / Birjina Maria” zen nonbait jatorriz; M. Idoiagak “Ama maite / Arantzazukoa” aldatu zuen, horrela Arantzazuko A.M.-ren kanta bihurtuz nolabait; horregatik sartu dut Arantzazuko abestien artean. Leloaren aldaera nabarmen horretatik kanpo, jatorrizko partitura eskuz kopiatu besterik ez zuen egin Idoiagak bere Arantzazuko Amari sortan.