Testua: Salbatore Mitxelena
OKA-1969, 34-35 or. (Bizi nai, AEP-2, 283-284 or.)
Doinua: Herri-doinua (Mitxelenak moldatua)
OKA-1969, 15. kanta, 34. or.
– AAB: 152, 227, 270 –
- Beste bateko inularretan
maite ohi nun itxasoa,
arraiz beteta azaldutzean
txalupak mugan lepoa.
Arrantzalea nuen senarra,
arrantzalea gajoa,
itxas gaizto horrek irentsi didak;
gaur diat nik gorrotoa. - Alabatxoa mendi gainetik,
aitatxo noiz itzuliko,
itxasoari begira dago
egun-argitu duneko.
Nik nola esan itoa dala,
galdu degula betiko?
Ta alabatxoa zai ta zai dago
aitatxo noiz ikusiko. - Bedeinkatzen det, o Ama ona!
zure Jesusen eskua.
Bakar-bakarrik eskatzen dizut
senarrarekin zerua,
noizbait berriro bildu gaitezen
beheko famili osua...
Ondo zaude bai noiz ikusiko,
aita-zai, alabatxoa!
S. Mitxelenak hiru “alditan”-edo zeukan bere Arantzazu. Euskal Poema pentsatuta; hirugarren aldiak “Bizi nai” zeraman titulua. Poema argitaratzean (1949) ezin izan zuen hori argitaratu beste biekin batera, zentsura zela eta; geroago (1955) argitaratu zuen Euskal Herritik kanpo, Euzko-Gogoa aldizkarian (1955, 5/12 alea, 66-75 or.). Mitxelenaren idazlan guztien argitaratzaileek zegokion lekuan ipini zuten “Bizi nai” (AEP-2, 253-300 or.). Hortxe (283-284 or.) dator “ama alargunaren” kanta, hiru ahapaldikoa. Horixe da, bere osoan, OKA liburuxkara ekarri zuena, “Alargunarena” tituluarekin.
Herri-doinua du, Mitxelenak berak moldatua. M. Idoiagak organoko laguntza erantsi zion (OKA/Id, 15. partitura; AAB: 270 –lehen ahapaldia bakarrik–). Estanislao Sudupek 4 ahotsetara kantatzeko harmonizatu zuen (AAB: 152), eta Arantzazun abestu izan zuten.
Arantzazuko eta Oñatiko Santa Anako koruek batean Mitxelenak moldaturiko OKA-ko partitura interpretatu eta grabatu zuten 1995ean, “Inularreko” tituluarekin (ARAM, 7. kanta).