Testua: Salbatore Mitxelena
OKA-1969, 30-31 or. (ik. AEP-2, 219-220 or.)
Doinua: Herri-doinua (Mitxelenak moldatua)
AEP-2, 13. kanta, 251. or. (OKA-1969, 13. kanta, 30. or.)
– AAB: 165, 203, 225, 268 –
- Itsasoan urak haundi,
probatuta gaude ongi.
Goian oztina, behian urdina;
ur eta ur beti.
Sorterritikan urruti,
famili gabe aspaldi...
Urrunago ta maiteagoa
zaitugu, Laburdi! - Itsasoan urak gazi.
Ez dakianak ikasi.
Bakailutara bi hilabeteko
urtero goazi.
Gurekin batean nahasi
etorri hadi lehenbizi;
ikusiko dek hobea dala
lehorrean bizi. - Joanaldi bakoitzean
senarrok abiatzean,
han juten dira Arantzazura
andreak taldean,
bide luze ta latzean,
gure alde otoitzean...
Zeru-laguntza ondo beharra
itxas haserrean! - Udara heldu orduko
bueltan gaituzu aguro,
Terranobako urak utzita
beste urterako.
Jan eta edan, bateko;
kantu ta zantzo, besteko.
Etxerakoan pozik ez bada,
gure poza noizko?
Bere Poema-ko “Ama zaindaria” kapituluko “Terranobara joan-etorria” atala, lau ahapaldikoa, osorik jaso zuen OKA kanta-liburuan, testu-aldaketa txiki batzurekin, ordea, oin-oharretan seinalatu dudanez.
Herri-doinua aukeratu zuen, eta AEP-ko partituren artean aurki daiteke, Mitxelenak berak moldatuta (13 doinua, 251. or.). Bere horretan dago jasota OKA-n ere, aldaketa txiki batekin. M. Idoiagak organorako laguntza gaineratu zion (OKA/Id, 13. partitura: AAB: 268). Manolo Urbietak harmonizatu zuen, 4 ahotsetara kantatzeko jarriz, eta bestelako moldaketak eginez –“ja, jai, ja, jai” ohiua erantsi zion, estrofa bakoitzaren azkenean, epifonema gisa–.
Arantzazuko eta Oñatiko Santa Anako koruek batean lau ahotsetako bestelako harmonizazioarekin –norena?– OKA-ko kanta osoa abestu eta grabatu zuten (Arantzazu. Ameskabi, Otoizleku, 10. kanta).